Blog: Moeders

Laatst ontdekte ik iets heel bijzonders

Ik heb al jaren een instabiele schouder die een paar keer per jaar opspeelde. Dan weer naar de fysio, ging het weer wat beter, en dan ineens weer BAM die pijn in mijn schouder. Ik ging mijn schouder en pijn eens onderzoeken. Ik kwam uit bij mijn partner, hoe hij -net voordat ik mijn schouder stuk sloeg met tennis- me vertelde dat hij nog maar 90% in de relatie zat en 100% wilde. Kapot was ik.

Terwijl ik die schouder verder onderzocht, nu jaren later, kwam meer en meer naar boven de relatie met mijn moeder. Hoezeer ik naar haar liefde verlangde, die zij -op deze manier- niet kon geven. Dat ik onbewust dat verlangen ook op mijn partner projecteerde. Van hem dingen verlangde die hij me niet kon of wilde geven. Heb ik het even niet over liefde, dat stuk zit gelukkig wel weer goed. Maar ik wilde bevestiging van hem, goedkeuring, horen dat ik het goed deed. Horen dat hij trots op me is, trots is dat ik zijn vrouw ben.

Hoe minder hij me dat gaf, hoe meer ik me afsloot. Dat kleine meisje in mij hunkerde naar haar moeder en ging het vervolgens bij hem halen. Dat werkte niet!

Tijdens een opstellingsdag, met als thema moeders, mocht ik mijn vraag inbrengen

Ik weet nog de angst die ik voelde toen ik aan de beurt was. Wat als ik mijn moeder moest opstellen? Dat zou ik niet trekken. Haar blik alleen al kon me heel klein doen voelen, dat wilde ik niet nog eens ervaren. Tot mijn grote verbazing mocht ik iemand uitkiezen die mijn kleine meisje mocht representeren. Niks geen moeder opstellen. Loslaten en meegaan!

Dat kleine meisje met haar behoeften, gemis en verlangens. Soms ook dingen niet snapte. Ze vroeg me dan ook waarom ik niet meer tenniste? En waarom ik zo weinig in de natuur was? Of ik het haar kon uitleggen? Mijn kleine meisje besefte niet dat ik mijn schouder zo kapot had geslagen dat ik niet meer -pijnloos- kon tennissen. Dat had niemand haar verteld.

Mijn grote inzicht van die opstelling was dat ik mijn kleine meisje meer mocht zien en horen. Meer mocht inspelen op haar verlangens en behoeften. Haar aan de hand meenemen, dingen uitleggen, weer kleuren samen, gekke dingen doen en de natuur in. Want dat vindt zij zo fijn. Ik ook.

Uiteindelijk ging het niet om mijn moeder. Of om mijn partner. Het ging en gaat om ik. Wat heb ik nodig, welke verlangens en wensen heb ik? En: wat heb ik te doen zodat ik deze wensen en verlangens kan vervullen?

Mijn klanten en hun moeders

Waarom ik hier zo mijn verhaal deel? Omdat mijn klanten ook een gemis en een verlangen hebben. Hoe gek of toevallig ook: deze heeft met hun moeder te maken! Net als bij mij. Een paar voorbeelden:

• Het verlangen naar een liefdevolle moeder die helaas veel te vroeg is overleden.
• Het verlangen naar een moeder die haar dochter echt ziet, zoals ze is, in plaats van hoe deze dochter zich moet gedragen volgens de etiquette.
• Het verlangen voelen naar een moeder die accepteert en niet altijd kritiek levert.
• Het verlangen voelen naar een moeder die kan zijn met haar kinderen zonder dat er (telkens) een nieuwe liefde moet komen.
• Het verlangen naar een moeder die haar liefde toont door te zeggen ik hou van je, knuffels en zoenen. In plaats van emotioneel afwezig te zijn.

Herken je jezelf hierin? Wil je met dit stuk van jouw leven aan het werk gaan? Plan dan gerust een (gratis) kennismaking in.