Blog: Vertrouwen en heeeel veeeel geduld.

Meso.. wattuh?!?

Begin juni bezocht ik een mesoloog. De laatste paar maanden merkte ik dat ik moeite had om op mijn eetpatroon te letten, had ik veel zin in zoete dingen. Terwijl ik weet dat het niet goed voor me is. Dus ik wilde daar wat meer inzicht in. En via-via kwam ik in contact met deze mesoloog. 

En de afspraak begon goed
Ik was namelijk 10-15min te laat! Ik!!?? Ik, die op dat soort momenten nooit te laat komt. Prompt rijd ik ook nog eens voorbij haar huis. En moet ik ook nog eerst naar het toilet. Kleine dingen. Wat gebeurt hier, dacht ik nog. Uitstelgedrag...

Een val, slijmvliezen die niet goed werken
Was het eerste wat ze zei. Vervolgens kwam ze op een tekort aan Zink, Mangaan en B6. Bij het napraten, zei ze -een soort van tussen neus en lippen door- dat ze me een link zou toesturen en dan moest ik die vragenlijst maar invullen. Gevolgd door "je zal het waarschijnlijk niet hebben, maar doe het maar, dan weten we het zeker"... Mijn nieuwsgierigheid was gewekt. 

Thuisgekomen dook ik direct achter de PC
En deed ik de test. Met als uitslag "u heeft naar alle waarschijnlijkheid HPU". Hmmm. Ik had al bedacht dat ik de test zou doen zonder enige voorkennis. Maar nu ik dit las, ben ik even verder gaan lezen. Wat het is, welke klachten zich openbaren, hoe te behandelen... 

En wat ik voelde was even raar
Want ik had een gevoel van herkenning (ik herkende veel van de klachten) en daardoor opluchting (het kan ergens vandaan komen). Maar merkte ook een beetje verdriet. Het voelde erg tegenstrijdig. Om het zeker te weten, heb ik begin deze week een urinetest gedaan. 

En dan is nu het moment aangebroken van wachten
Wachten, geduld hebben (dat is momenteel een moeilijke) en vertrouwen hebben in de uitkomst. Want het duurt ruim twee weken voordat ik de uitslag krijg. En is die uitslag belangrijk? Ja, voor mij wel. Voor de erkenning! Gelukkig is HPU goed te behandelen door een supplement waarin Zink, Mangaan en B6 zit. En daar ben ik direct na de test mee begonnen. Kijken wat het doet met me. En heb ik het niet? Dan ga ik gewoon verder met mezelf genezen (healing). Met mijn leven leven!

Wat maakt dat ik dit persoonlijke verhaal zo open en bloot deel?

Drie redenen:

• Ik wil met deze blog aandacht geven aan HPU. Want de klachten openbaren zich met de jaren (hoe ouder hoe meer klachten). En vooral vrouwen hebben er last van. Ook al heb ik het niet, dan help ik wellicht wel andere vrouwen door bewustwording te creëren. 
• Het tegenstrijdige gevoel waarover ik sprak. Hoe fijn is het dan dat je hierover met iemand kan praten: vriend(in), partner, collega, coach. Ik kan hiervoor gelukkig terecht bij meerdere mensen en ook bij mijn coach. Het kunnen benoemen. Dat er wordt geluisterd. Even voelen dat mijn lijf even de aandacht mag hebben. Het maakt niet uit hoe groot of klein het "probleem" is. 
• Ik wil open zijn, zaken over mezelf kunnen delen. Zoals ik al eerder schreef, voel ik dat mijn ziel blij wordt als ik dat kan doen. Dan jeuken mijn vingers om het op te schrijven. Zie ook deze blog.  

Healing nodig? Een luisterend oor 
Mocht je jezelf herkennen in mijn verhaal? Wil je iets delen met me of gewoon je verhaal kwijt willen? Dat kan, ik ben er voor je. Neem gerust vrijblijvend contact met me op.

Weten wat de uitslag is van mijn test?
Lees dan mijn nieuwe blog. 

#gezondheid

Zullen we bellen?