Blog: Wat kan een “oude rot in het vak” nog leren?

Nieuwe dingen leren. #loveit

Begin oktober vond mijn Opstellingsavond plaats. Met een mooi aantal deelnemers. En ik begon deze avond met een persoonlijk verhaal. Uiteraard te maken met opstellingen en mijn ervaring daarin. Dat ik meerdere opstellingen zelf heb gedaan of als representant mocht meewerken, dat is bekend. Gezien mijn vele blogs over dit onderwerp. 

Wat was dan nieuw?
Ik volgde medio september een tweedaagse workshop bij Phoenix Opleidingen (Utrecht) en deze workshop ging over Rouw en rouwverwerking. En vanuit mijn verwachtingspatroon dacht ik dat iedere deelnemer een opstelling mocht doen. Want zo werkt het meestal bij Phoenix. En ik wilde dolgraag mijn "angst voor verlies" opstellen. De eerste dag ging voorbij. En niet eens de helft van de deelnemers had een opstelling mogen doen. En dat werd de volgende dag nog meer duidelijk. Niet iedereen kon een opstelling doen. Daar was geen tijd voor.

Dat was nieuw voor mij! 
En het ging in mij borrelen de tweede dag. We kregen een mooie oefening en na de pauze vertelde de begeleidster dat we theorie gingen behandelen. Ok. Theorie. Nodig? Neuh. Boeiend? Tot op een zeker punt. Het ging nog meer borrelen in mij. Want ik zag de tijd voorbij gaan. En nog even en dan was het lunch en nog steeds geen opstelling. 

Het geborrel stopte toen de begeleidster voorstelde om de theorie in tweetallen te bespreken. En dan niet een kwartier. Maar gewoon een half uur!

Dat was ook nieuw voor mij!
Want de frustratie die borrelde in mij had toen zijn weg naar buiten gevonden. Als eerste door middel van wat tranen in mijn ogen. En door mijn houding. Die opviel. Want ik kreeg de vraag "Is het ook oké voor jou?" Dus ik nog op mijn bekende wijze "jahoor" met wegtrekkende ogen en een afwijzend lichaam. En terwijl ik dat ervoer, zei ik gelijk "eigenlijk niet". En werd ik uitgenodigd om mijn verhaal te doen. Om vanuit autonomie mijn behoefte en dus mijn vraag te stellen.

Waarbij de gehele groep al opzij ging om ruimte te maken voor mijn opstelling
En iedereen werd teruggefloten. Ik had de vraag nog niet gesteld. Daarvoor zijn woorden nodig, niet alleen een vragende, behoeftige blik. Dus stelde ik de vraag of ik mijn "angst voor verlies" mocht opstellen. En nadat ik iedereen had aangekeken, kreeg ik mijn antwoord. Ja, het kon. En ik deed het. En het was mindblowing. Voor mij. Met mooie nieuwe inzichten. Wil je daarover meer weten? Lees dan deze blog als vervolg.

Dus, ook als “oude rot” kun je nieuwe dingen leren
Over jezelf. Over hoe je opereert in groepen. Wat onbewuste patronen zijn. Wat je plek is. En wat je nog te doen heb. De Opstellingsavonden die ik organiseer zijn bedoeld ter kennismaking met het systemisch werken. Maar ook al ben je bekend met deze fenomenologische manier van werken, dan ben je ook van harte welkom! Want je gaat naar huis met een nieuwe ervaring en iets nieuws over jezelf wat je -wellicht- nog niet wist of ter bevestiging! Wees welkom en meld je gerust aan.

#systemischwerk

De data voor 2020 zijn al bekend