Blog: Ik wil me graag afsluiten voor de omgeving. Hoe doe ik dat?

Zo ook bij de laatste opstelling van de avond

Zonder in detail te treden over de precieze vraag of wat werd opgesteld, we houden het graag vertrouwd en veilig, gebeurde precies wat nodig was. De vraaginbrenger stelde een aantal mensen op, waaronder zichzelf. Van de anderen werd alleen een naam vermeld. De onderlinge relatie of de vraag danwel de situatie werd niet toegelicht. Op dat moment deden we een flink beroep op de representanten: om te voelen, te waarnemen en te ervaren! En dat deden ze, en hoe! 

In het veld werd datgene zichtbaar wat aandacht nodig had!
Zonder dat de representanten wisten wie ze waren en in welke relatie ze stonden tot de vraaginbrenger, lieten ze precies zien hoe het eraan toegaat. En wat nodig is om een eerste stap tot transformatie te zetten. Magisch bijna. 

Dus in zo’n situatie is het JA, GEWENST om je gevoeligheid in te zetten 
Niet voor niks dat we na een opstelling de vraaginbrenger altijd vragen om de representanten te ontslaan van hun functie, hun rol, door ze te bedanken en weer bij hun eigen naam te noemen. 

Maar … wat nu als je …

• Werk hebt waarbij je te maken hebt met heftige zaken als leven en dood?
• Vrienden hebt die jou graag alles uit hun leven willen vertellen, met name de zaken die NIET goed gaan (de zogenoemde energievreters)?
• Een zorgtaak hebt waardoor je bijna niet toe komt aan je eigen leven en voortdurend er moet zijn voor de ander?
• Partner thuis komt van een dag hard werken en jij bij binnenkomst zijn stemming al hebt gescand, voordat hij/ zij zich daar bewust van is?

Dan is het fijn dat je weet HOE je jezelf kan afsluiten voor die wereld. Die vraag wordt mij dus vaak gesteld. Kom ik gewoon terecht in zo’n discussie. Mijn vraag terug luidt: 

Moet je dat willen? 
Want wat gebeurt er als je jezelf afsluit voor de wereld? Je sluit jezelf dan niet alleen af voor de wereld, jouw omgeving, maar ook voor jezelf! 

Misschien moeten we juist onderzoeken wat maakt dat jij je richt op de omgeving 
Wat vind je daarvan? Want wat gebeurt er als iemand de ruimte in komt en jij gaat met al jouw aandacht, jouw bewustzijn, jouw energie daarheen? Zeggen deze twee uitspraken je iets?

• Wat je aandacht geeft, groeit.
• Waar je met je bewustzijn naartoe gaat, de energie volgt. 

Voel je het al? 
Sorry, dat ik het zeg, maar je houdt het zelf in stand! Hoe verander je dat dan? Door simpelweg de aandacht weer op jezelf te richten. Doe snel een body-scan, voel je ademhaling door je lijf gaan, voel je voeten op de aarde. Kortom: land weer in je eigen lijf. Wees je ten eerste bewust van het feit wat er gebeurt, dat is echt het halve werk. De rest volgt… 

Ik vergelijk het ook even met je saboteurs 
Op het moment dat je wil transformeren, komen daar ineens van die saboteurs om de hoek kijken. Lachen terwijl je iets verdrietigs vertelt, je tranen gelijk wegslikken of vegen, je ademhaling vast zetten. Als je op dat moment je tranen laat lopen, je doorgaat met ademen of je gezicht komt overeen met hetgeen je vertelt, de emotie wellicht heftig door je heen gaat maar ook even snel weer oplost! Omdat je het niet (meer) vast zet. Meer lezen?

Dus de volgende keer dat jij wordt meegezogen in het leven van je klant, de patiënt, je gezinsleden… 
Dan ga je eerst eens even recapituleren: “what just happened?”. En weet, dit bewustzijn is prachtig en je start voor transformatie. En je vervolgt met het verleggen van de focus naar je lijf. De rest volgt vanzelf… 

Je gevoeligheid voor je laten werken in plaats van tegen je? Meld je dan aan voor het gratis (online) vijf-dagen-plan!