Bloemlezing met dahlia’s

Dan weten we tenminste waar we het over hebben.

• Tijdens een (spirituele) bijeenkomst werd gesproken over straling en gevoelige mensen. Het was werkelijk interessant want op basis van experimenten werd de stelling onderzocht of straling invloed heeft op ons lichaam. Wat niet interessant was, waren de goedbedoelde tips. Niet je telefoon in je broekzak of BH steken. Niet naast je telefoon of een stopcontact slapen. Niet in de buurt van een zendmast gaan wonen.
• Ik ken een stel dat al meer dan 40 jaar is getrouwd en beiden ouder zijn dan 80 jaar (respect). De man heeft last van zijn ruggewervels en heeft uitstralingspijn in zijn benen. De vrouw zegt dat hij niks meer mag ondernemen, op sportief niveau, want anders belandt hij in een rolstoel.
• De reclames tijdens series of films op TV. Heb jij het ook ontdekt? In elk reclameblok zitten wel een aantal reclames voor medicijnen, tegen verkoudheid, keelpijn, hoofdpijn. Als je er maar voor zorgt dat je deze medicijnen in huis hebt, dan kan je niks overkomen.
• Van een gezondheidsgoeroe ontvang ik wekelijks emails met als titel bijvoorbeeld “wist je dat je van een zonnebril dragen en zonnebrand smeren kanker kan krijgen?”. Of “de magnetron; een groot gevaar voor de gezondheid”.
• Als iemand iets vertelt over een ziekte die zij hebben of iemand kennen die is gediagnosticeerd met een erge ziekte, wat doet de aanhoorder dan meestal? Vertellen over iemand die ook zo’n ziekte had. En … daaraan is overleden! Of niet meer lang te overleven heeft.

Je hoort het al aan mijn taalgebruik
Ik ben nog net niet gefrustreerd. Maar ik vind dit leven in angst zo ontzettend jammer!

Ik weet wat angst is
Toen mijn jongste zus en maatje borstkanker kreeg, leefde ik in angst. Verschrikkelijk. Want wat – als – zij – dood – gaat… Daar kon ik niet bij. In de beginfase, toen we het nieuws net hadden gehoord, rende ik letterlijk weg van de realiteit. Als ik er nog maar aan dacht, werd ik onrustig, gingen de gedachten van dood niet uit mijn hoofd, dus ging ik er van weg. Dan maar dingen doen, niet de angst willen voelen! Ook als ik het vertelde aan mensen dan hoorde ik “mijn vrouw had dat ook en is er aan overleden”. Of “de vrouw van mijn zakenpartner heeft dat ook en is opgegeven”. Wat denk je? Dat ik dat wilde horen?

Wat ik me niet realiseerde was dat angst in de toekomst afspeelt
Wat als mijn zus doodgaat aan kanker? Ik vergat daardoor in het hier & nu te zijn en te blijven. Want in het hier & nu had ze wel degelijk kanker maar …

• ze voelde zich niet ziek
• ze pakte de kanker holistisch aan
• ze wilde positief in het leven staan en bekeek elke cabaretier die er maar was en koos voor een pruik met stijl haar want dat kon ze door de krullen nooit krijgen

Kortom: ze was niet aan het doodgaan! Ze leefde. In tegenstelling tot mijzelf. Ik dook weg.