Blog: Loslaten doet pijn!
29/12/2016
Een blog over de speciale opstellingsmiddag van 28 december 2016. Met als thema loslaten. En of loslaten pijn doet, dat heb ik zelf (mogen) ervaren.
Gistermiddag (woensdag 28 december 2016) organiseerden Happynings Soundhealing & Wellbeing en Sprankelend aan de slag een bijzondere opstellingsmiddag. Middenin de kerstvakantie. Met als thema: loslaten. Loslaten wat je in 2016 wil achterlaten. En 2017 verwelkomen.
Het was volle bak.
Ondanks de kerstvakantie hadden we een grote groep van mensen waarmee we konden gaan werken. En we hadden er zin in. Vier opstellingen gedaan die allemaal anders waren en toegespitst op de vraaginbrenger en de vraag. Emoties. Gevoel. Energie.
Maar dan… hoe laat je datgene achter in 2016 wat je niet wil meenemen naar 2017?
Rond vier uur hadden we de vier opstellingen gedaan. En kreeg iedereen een ballon. Met de volgende instructie: blaas alles wat je wil achterlaten in 2016 in de ballon en knoop deze dicht. En ga er vervolgens op zitten. Voel hoe het is om datgene in de ballon te hebben geblazen. En dat het er nog is, maar dan in een andere vorm. En als je eraan toe bent om er afscheid van te nemen dan laat je het met een knal (van de ballon zelf) gaan.
[Tip: leuk om op oudjaarsavond met de familie, vriendengroep, het gezin te doen?]
Verschrikte en lachende reacties kregen we.
Want iets in een ballon blazen is een ding. Maar vervolgens op de ballon zitten. En deze uiteindelijk -als het goed voelt- laten knallen. Is een ander ding.
Maar knallen deden ze!
Met op het laatst nog vier mensen, die al een tijd op hun ballon zaten, en die maar niet wilde knallen. Er werd muziek gedraaid. Er was rust en stilte om deze laatste vier mensen de tijd te gunnen om afscheid te nemen van hetgeen ze kwijt wilden.
En ik heb gemerkt dat loslaten pijn doet!
Terwijl ik op de ballon op mijn stoel zat, wilde de ballon niet knallen. Dus ik ging op de grond zitten. Op de ballon zogezegd. Het was iets hardnekkigs wat nog even niet weg wilde. En terwijl ik mezelf ondersteunde met mijn handen (met de duimen naar buiten gedraaid) knalde -natuurlijk op een onbewaakt ogenblik- mijn ballon. En ik kwam met heel mijn gewicht op beide duimen terecht. Dat deed pijn!
En vanochtend deden ze nog steeds pijn.
Een ‘reminder’ aan hetgeen ik wil loslaten. En ook een reminder om het de komende dagen rustig aan te doen. Dat mag ook. Dus hoe tegenstrijdig ook. Een leermoment.
Sterk. Verrast.
Ik voel me dankbaar voor het vertrouwen van de vraaginbrengers gisteren. Dat ze zich veilig voelden om hun vraag in te brengen. En dat de representanten ze hebben geholpen hun onbewuste patronen zichtbaar te maken. Zodat ze weer een kleine stap verder kunnen. En de representanten en observanten ook. Met waar zij geraakt zijn. Ik was verrast door de mooie opstellingen, de inzichten en het gevoel dat werd getoond. Ik voelde me sterk daardoor. Dank iedereen. Ik wens jullie een geweldig 2017 toe!
Nieuwsgierig geworden?
In 2017 organiseer ik diverse (Familie)opstellingen. Maandelijks op woensdagavond en elk kwartaal een zaterdagochtend. Een mooie manier om als vraaginbrenger, representant of als observator de opstellingen bij te wonen. Wees welkom! Interesse? Kijk eens bij Diensten en meld je daar aan.
Meer nieuws artikelen en blogs
Als coach doe ik dagelijks nieuwe ervaringen op. Zo ontstaan pareltjes van inzichten. Die deel ik graag met je. Grasduin in de blogs die ik de afgelopen jaren schreef. Er komen nog steeds nieuwe blogs bij. Concreet aan de slag? Kijk snel in de agenda. Er zit vast een passende opstellingsavond, inspirerende lezing of uitdagende workshop voor je bij.
Ook wat aanscherping nodig?
Je hebt alles wat je wilt, maar toch ben je niet gelukkig. Misschien vind je het lastig om grenzen aan te geven of knopen door te hakken, voel je je minder waard dan een ander of loop je in relaties altijd tegen moeilijkheden aan. Kortom: het leven geeft je citroenen, maar het maken van limonade lukt je niet. Wil je dat verder onderzoeken? Je bent van harte welkom!