Blog: En ineens was hij dood.
28/03/2017
Een persoonlijke blog over geraakt zijn door een TV-serie. Waarbij iemand overlijdt.
Niet in het echt. Maar in de TV-serie waarin hij speelde. Zijn karakter zeg maar. Ik keek een serie op Netflix en ineens was een van de hoofdpersonen dood. En ik voelde de emotie. Ongeloof. Verdriet. Ik voelde de tranen. Ik keek naar de TV en wist … dit is niet echt, dit is film, en toch voelde ik het.
Gek hoe dat werkt met emoties.
Ook al kijk je naar een film of een serie. Als daarin iets gebeurd, wat je niet leuk vindt of juist wel leuk vindt, dan voel je de emotie echt. Bij een komedie wordt gelachen en voel je blijheid. Samen met het lachen. Dat geeft energie. Maar als iemand dood gaat dan voel je ook de “negatieve” emotie. Het verdriet dat erbij hoort. De boosheid. Of het ongeloof.
En dan?
Ik wilde niet blijven “hangen” in dit gevoel. De zon scheen. Het was buiten serieus warm. Voor deze tijd van het jaar. En dan binnen zitten met dit gevoel. Ik liet het wel even door mijn lijf gaan. Even ervaren/ voelen. Dan kan ik daarna weer door. En de “positieve” energie opzoeken. Wetende “het is maar een film”…
Een paar weken geleden had ik ook zo’n schrikmoment.
In de trein terug naar huis las ik op Facebook dat een jonge vrouw (45 jaar) was overleden en dat haar uitvaart de dag erna was. Ik schrok me wezenloos. En wilde het niet geloven… Ik stuurde een bekende een berichtje met de vraag of het klopte. En het werd keihard bevestigd.
En ook toen rolden ineens de tranen over mijn gezicht. Wat me precies raakte, weet ik nog steeds niet. Feit was, ik was geraakt. En ik kende haar niet goed, had een paar jaar geleden met haar samengewerkt. En we hadden sinds kort weer contact. En een afspraak gemaakt om koffie te drinken.
Ik ben gegaan.
Naar haar uitvaart. Een mooie dienst met heel veel mensen en vele mooie woorden. En foto’s. Met veel verdrietige mensen. In mijn hoofd zocht ik naar antwoorden. Op vragen die ik niet eens wist. Moest er een reden zijn om geraakt te worden?
Afgelopen maandag was onze afspraak.
Ik heb deze in mijn agenda laten staan. Uit respect. Voor haar. Ik was geraakt door haar plotselinge overlijden. En vond dat zij dit verdiende. En ik ook.
Geraakt zijn mag. Altijd.
Meer nieuws artikelen en blogs
Als coach doe ik dagelijks nieuwe ervaringen op. Zo ontstaan pareltjes van inzichten. Die deel ik graag met je. Grasduin in de blogs die ik de afgelopen jaren schreef. Er komen nog steeds nieuwe blogs bij. Concreet aan de slag? Kijk snel in de agenda. Er zit vast een passende opstellingsavond, inspirerende lezing of uitdagende workshop voor je bij.
De band met je moeder: een relatie die het voorbeeld is voor al je relaties!
Lees dit bericht
Webinar (gratis) inzake regenboogbaby's in mei
Lees dit bericht
Ook wat aanscherping nodig?
Je hebt alles wat je wilt, maar toch ben je niet gelukkig. Misschien vind je het lastig om grenzen aan te geven of knopen door te hakken, voel je je minder waard dan een ander of loop je in relaties altijd tegen moeilijkheden aan. Kortom: het leven geeft je citroenen, maar het maken van limonade lukt je niet. Wil je dat verder onderzoeken? Je bent van harte welkom!