Blog: Geen diagnose, maar het gaat ook niet over

HEAL | A documentary about the power of the mind

Tijdens de introductie van de eerste filmavond op 7 februari jl. 2018, inzake HEAL, vertel ik naast mijn eigen verhaal ook het verhaal van mijn klant. 

Wat dan?
Mijn klant: een doortastende, ondernemende vrouw van 40+ vertelde me tijdens haar intake al -tussen neus en lippen- dat ze last heeft van haar nek en schouder. Dat niet bekend is wat er precies aan de hand is. Maar in golfbewegingen komt deze pijn ineens weer opzetten. En belt ze de fysiotherapeut weer voor wat "onderhouds-beurten". 

Tijdens de tweede sessie
Zei ze weer wat over haar schouder. En omdat er nog wat tijd beschikbaar was, gingen we hiermee aan de slag. Aan het begin van de sessie liet ze me trots haar nieuwe teken- en schrijfboek zien. Zo'n boek waarin je naar gevoel kunt schrijven, tekenen, kleuren, knippen & plakken. En hoewel ze het al weken had, was het nog helemaal blanco van binnen. Ik vroeg haar "mag ik een experiment met je doen?" en ze zei gelijk ja. Mooi. De opdracht die ze van me kreeg was om -in haar nieuwe boek- een tekening te maken. Intuïtief mocht ze een pagina uitzoeken. De enige regel die ze van me kreeg, is dat de tekening binnen tien minuten klaar moest zijn.

Bewust versus onbewust
Ik vertelde haar expres niet wat ze ging tekenen of waar de tekening betrekking op had. Op het moment dat ik tegen haar zeg "teken iets en het heeft te maken met je schouder", wat gebeurt er dan? Precies! Dan gaat het hoofd, de ratio, het weten en het vinden zich ermee bemoeien. En dat wilde ik expliciet niet. 

Prachtig
Ze ging aan de slag met wasco, pastel kleurpotloden en die ging ze later ook nog met water te lijf. Het resultaat: een prachtig, gekleurde en statige papegaai! Echt prachtig mooi. En toen pas vertelde ik haar dat de papegaai over haar schouder ging. De volgende stap was associeren met de tekening en de schouder. Wat ons bijvoorbeeld opviel was dat de papegaai erg statisch stond, hij kon geen kant op. Ook had de papegaai geen vleugels, hij was vleugellam. Zo hadden we allebei bepaalde associaties die we met elkaar deelden. Aan de hand van de papegaai, de vorm, de kleuren. En de energie werd steeds zwaarder in de ruimte. 

Ik sloot af met de zin
Dat de papegaai staat voor een verlangen, een wens. Iets wat ze heel graag wil. Dat dat eronder ligt. Ik voelde dat met heel mijn hart aan. Ze kreeg nog een vervolgopdracht. Iets wat zij leuk vindt om te doen. Om het bewust mee te nemen. Haar leven in. Kan ze ervaren wat het doet. Met haar. En met haar schouder.

Heel worden, heel zijn. Heling. HEAL
Het gaat niet alleen om medicijnen die je inneemt als je ziek bent. Of om de psycholoog waarbij je je verhaal kwijt kan. Het gaat om keuzes maken. Altijd. Je hele leven. Je verantwoordelijkheid nemen. Niet klakkeloos adviezen en tips aannemen van anderen die een kenner zijn op hun vakgebied. Zij zijn jou niet. Als er één iemand is, die zichzelf kan helen, dan ben jij het zelf wel! Met hulp, tuurlijk, zolang jij er zelf bewust voor kiest, jij degene bent die actie onderneemt. Jij je verantwoordelijkheid pakt en besluiten neemt, durft door te hakken. 

Dit wordt ook tijdens de documentaire besproken. Believe the diagnosis, not the prognosis. 

#gezondheid #coaching

Zullen we bellen?