Blog: BAM! De angst om mijn schouder...
11/05/2018
Een simpele yoga oefening vervult me met angst. Wat nu?
Mijn schouder heeft me veel te vertellen
Terwijl ik nog een beetje aan het soezen was in bed, kwam mijn partner binnen en zei "Zojuist zag ik een reminder voorbij komen... Over een half uur begint jouw yoga."
Oeps!
Dat wordt haasten: aankleden, eten en fietsen. En hoewel ik een seconde overwoog om in bed te blijven liggen, voelde ik aan mijn lijf dat het goed was om te gaan. Twee minuten voordat het negen uur was, liep ik de zaal binnen. Just in time. Normaal beoefen ik ashtanga yoga maar nu had ik me ingeschreven voor pralaya. Ogenschijnlijk een rustige yoga. Ik zeg "ogenschijnlijk" omdat er spieren worden aangesproken, die lang niet zo aan het werk worden gezet als bij andere vormen van yoga. En we begonnen met de schouders.
Mijn zwakke plek
Yep, ik schreef al eerder over mijn rechter schouder (zie link). En wat vandaag gebeurde, was heel tekenend. We moesten op onze buik liggen met de blokken voor onze neuzen. Vervolgens de elleboog op de blok leggen. En terwijl de yogadocent het zei, voelde ik ineens een angst. Angst voor mijn schouder. Voor de pijn. Dat ik voorzichtig moet zijn. En terwijl ik de oefening toch deed... merkte ik ineens dat ik tranen in mijn ogen had. De angst raakte me op emotioneel vlak. Als donderslag bij heldere hemel.
Ik kon de oefening prima doen
En had net als de rest verzuring in de spieren. En die stonden totaal los van mijn schouder. Maar ik was met name geraakt door de angst die er nog steeds is. Na al die jaren.
Vorige week stootte iemand tegen mijn rechter arm
Als in een vriendschappelijk gebaar. Ook al deed het geen pijn, ik had het al gezegd voordat ik er erg in had: Pas op voor mijn schouder!
De angst verlamt me
Zorgt ervoor dat ik op mijn qui-vive bent. En dat is goed, want dat zorgt ervoor dat ik mijn schouder niet (over)belast. Maar, zoals vandaag, heb ik ervaren dat het me -ook- beperkt. Dat ik niet ervaar, waarneem of observeer. Maar gelijk in de verdediging ga en het niet onderga. Wat me beperkt, me lam legt. En dat wil ik helemaal niet. En vanochtend kwam deze even binnen.
Zomaar een cadeau tijdens de yoga
Het voelt nog even vreemd. Voor mijn gevoel was het voor mij duidelijk dat ik een chronische instabiele schouder heb. Waarmee ik kan leven. De angst verraste me volledig. Laat me iets moois zien en ervaren. En nog steeds voelt het vreemd en mag ik het even zo laten. Maar dankjewel schouder, yoga, mezelf voor dit mooie cadeau!
Relevante link:
#gezondheid #coaching
Meer nieuws artikelen en blogs
Als coach doe ik dagelijks nieuwe ervaringen op. Zo ontstaan pareltjes van inzichten. Die deel ik graag met je. Grasduin in de blogs die ik de afgelopen jaren schreef. Er komen nog steeds nieuwe blogs bij. Concreet aan de slag? Kijk snel in de agenda. Er zit vast een passende opstellingsavond, inspirerende lezing of uitdagende workshop voor je bij.
Webinar (gratis) inzake regenboogbaby's in mei
Lees dit bericht
Wat zou jij doen als je niet bang was?
Lees dit bericht
Ook wat aanscherping nodig?
Je hebt alles wat je wilt, maar toch ben je niet gelukkig. Misschien vind je het lastig om grenzen aan te geven of knopen door te hakken, voel je je minder waard dan een ander of loop je in relaties altijd tegen moeilijkheden aan. Kortom: het leven geeft je citroenen, maar het maken van limonade lukt je niet. Wil je dat verder onderzoeken? Je bent van harte welkom!