Blog: I. Love. My. Life.

Afgelopen woensdag was het weer zover... de laatste opstellingsavond voor de zomer. Opgeruimd de zomer in. Dat is heerlijk thuiskomen weer. 

Robbie Williams.
Kan het beter zingen dan ik. Daarom laat ik hem tijdens de opstellingsavonden aan het begin even horen. Welke liedje? Het lied "I love my life!". Zelf heb ik dit lied voor het eerst gehoord tijdens een weeklange opleiding in de Zwanenhof in Zenderen. Tijdens "The journey of self-discovery". En sindsdien staat Robbie met specifiek dit nummer in mijn playlist. Gebruik ik het ter voorbereiding. Of speel ik het voordat klanten komen. De beat, de tekst, prachtig. Zoals een deelnemer van de opstellingsavond al eens zei. Het zorgt ervoor dat de energie zakt, dat we allemaal aarden, en zo aan de reis van de opstellingen kunnen beginnen. 

Aan het begin van de avond.
Voelde ik een afwachtende spanning. Het verschil met de keer ervoor was dat de sfeer ook afwachtend was maar met een "ik-ben-benieuwd-wat-er-gaat-komen"-sfeer. En dat laatste dat ontbrak voor mijn gevoel. Zodra de eerste opstelling begon, verdween dat gevoel overigens direct. En dat geeft goed de groep weer. De deelnemers, observanten en representanten, gingen volop in wat voor hun ogen afspeelde. Of waar ze deel van uitmaakten. En dat ging door tijdens de volgende twee opstellingen. 

Waarbij het gezamenlijke thema.
Gezien worden (door de ander) was. Napratend met een deelnemer/ klant een paar dagen later, realiseerde ik me dat ik me vooraf had afgestemd op de groep. Ik haalde mijn aantekeningen erbij en daar stond het ... gezien worden. 

Het gekke was.
Dat ik tijdens de opstellingen geen enkel benul had van de (warme) temperatuur buiten. Zodra we waren gestopt, ik begon met opruimen, sloeg de warmte ineens toe! En daarvoor had ik er geen "last" van. Ik ging helemaal op in de groep, de opstellingen, de energie, de avond.

Een van de deelnemers vroeg me nog wat ik nodig had aan het einde van de avond om de avond een beetje los te laten. Wat ik daarvoor nodig heb, weet ik nog niet, en laat ik even zo. Het voelt net alsof ik tijdens de opstellingsavond als een helicopter erboven hang. Maar ook weer niet, want ik ben er. Tijdens de nacht echter ervaar ik nog eens dunnetjes de opstellingen. Als persoon. Als Jacqueline. Want bij mij gebeurt natuurlijk ook wat. 

De volgende dag.
Kreeg ik een mooie mail van een deelnemer. Waarin o.a. stond dat ze zag dat ik als begeleider in mijn kracht was. En dat raakte me. Want zo ervaar ik zo'n avond absoluut. Ik hoef er niet over na te denken. Ik ben. Ik begeleid. Vanuit gevoel. Intuitie. Vanuit eigen verantwoordelijkheid van de deelnemers: zij bepalen hoe ver zij willen gaan in hun proces. Ik niet. Ik faciliteer. Vanuit aandacht. Humor. Alles mag, niks moet. Deze bevestiging was heerlijk gewenst. 

En om hiermee af te sluiten.
Dank Robbie voor je mooie lied. Ik kan het bevestigen. I. Love. My. Life.

De data voor de opstellingsavonden najaar 2017.
Zijn bekend. Elke maand op woensdagavond vindt bij Yogasite weer een opstellingsavond plaats. Wil je Robbie horen? Wil je opstellingen zien en ervaren? Wil je een situatie, wens en/ of conflict inbrengen? Yes! Dat kan. Klik hier voor meer informatie en de link om je aan te melden.