Blog: Wat is dat toch met emoties?

In mijn vorige blog schreef ik over het woord rust en hoe de emoties hoog tij vierden. Zonder precies te weten waar de emoties vandaan kwamen. Erna ervaarde ik rust in mezelf. 

Ik merk het ook bij klanten uit mijn praktijk
Emoties zijn toch bijzondere gewaarwordingen. Zeker als het gebeurt als je bij een ander bent. Die je niet goed kent of juist niet goed kent. Wat gebeurt er zoal als een klant wordt geraakt en de emotie te zien is?

Een opsomming:

• De emotie wordt genegeerd door de klant. Er wordt niet bij stilgestaan, we gaan gewoon verder.
• De klant praat door, ook al stromen de tranen over zijn/ haar wangen.
• De emotie wordt gebagatalliseerd. Kleiner gemaakt (zo erg is het allemaal niet).
• Het ademen stopt, waarbij de ademhaling om te beginnen al hoog zat. 
• Het verklaren begint (ik denk dat...).

En wat doet dat met de emotie? Deze wordt vast gezet in het lichaam. Kan niet vrij stromen. De emotie (of dit nu bedroefdheid, boosheid, blijheid of bang zijn is) wordt niet doorleefd. Dus wordt er ook geen opluchting of ruimte of rust ervaren. 

Net alsof ik het allemaal zo goed weet
Helemaal niet. De opsomming hierboven: been there, done that. En toevallig dit weekend liet ik het gaan en zorgde het voor rust. Was het voor mij oke om geen reden voor de emotie te hoeven hebben. Dat is natuurlijk ook wel eens anders!

Eerder deze week
Was ik heerlijk met een vriendin gaan uit eten. En was ik vol trots aan het vertellen over een flipover die ik had gemaakt met mijn diensten & producten. En ze kijkt ernaar en geeft aan "dat is best veel". Meer zei ze niet... En voor ik het wist, waren we ineens bij mijn "harde werken". En kwam deze keihard binnen. En werd de emotie zichtbaar. En het enige dat ik op dat moment dacht: nee, niet in het restaurant, ik wil hier niet huilen! En zette daarmee gelijk alles vast. En voelde ik het de volgende dag nog steeds. 

Waarmee ik wil zeggen...
Als jij als klant bij mij komt en je wordt geraakt. Door je eigen inzicht, je eigen verhaal, iets wat ik je teruggeef. Wat dan ook! Dan nodig ik je uit, in deze veilige omgeving, om de emotie te laten stromen. Mag je de emotie voelen. Vraag ik je om door te ademen. Vraag ik je om even stil te zijn en erbij stil te staan. Vraag ik je wat gebeurde... Kortom: we blijven in verbinding en geven de emotie alle ruimte. Zonder dat de emotie met jou aan de haal gaat.

Ook bij opstellingsavonden vertel ik deelnemers altijd het volgende
Dat als mensen geraakt worden door hun representantenrol, hetgeen ze observeren, wat ze zien en ervaren als vraaginbrenger, dan vraag ik iedereen om medeleven en respect. We geven ze tissues (indien nodig). We laten ze merken dat we hen zien. 

Wat we niet doen:

• Een arm om hen heen slaan.
• Met ze praten. 
• De tranen weg vegen.

Want dat alles leidt af waar het op dat moment om gaat: de emotie en het gevoel ervaren. Dat wat nodig is. Zodat er ruimte, rust, beweging kan ontstaan! 

Wil jij beweging?
Dat kan! Met als doel jezelf te verrijken, nieuwe inzichten op te doen? Kom dan gerust eens naar een Opstellingsavond. In de agenda vind je de data, tijden en locatie.

Een overzicht van de Opstellingsavonden van Sprankelend aan de Slag